سخت بکوش تا به مقصود دست یابی ، وگرنه در رنج فرومانی.
امام جواد علیه السلام
-----
اگر طالب باشی ، واصلی؛
از لابلای همه ی آلام تا نخل های بلند فاو،
از سطور وامانده ی کتاب تا بستر عریض اروند
از دانشگاه تا دانشگاه...
شهیداحمدرضا احدی
بله ، درست می فرمایید ، تمدنی که در حال شکل گیریست ، همیشه به همه ی اصناف برای پاگرفتنش احتیاج دارد، خاصه که آن تمدن اسلامی باشد؛ آن گاه همه ی آن هایی که برایش زحمت کشیده اند حقی بر گردنشان در محضر خدا قرار میگیرد. به حرف های آقا که اشاره کردید ، حواسم بیشترجمع شد تا ببینم موضوع چیست ، هر چند همان روز یکشنبه که سخنان ایراد شدند ، خواندم ، ولی دوباره خواندنش بیشترچسبید! یک قسمتش را هم در وبلاگ گذاشتم تا هر بار که دچار فراموشی می شوم بخوانم و یادم بیفتد مسئولیت ها را...
همه ی اینها درست ، ولی می دانید که مخاطب حرف رهبری در این مواقع ملت هستند و عوام. نمی خواهم خودم را از ملت و عوام جدا بدانم ، اما نمی دانم قبول دارید یا نه: همه ی ما همیشه در تلاشیم برای جدا کردن خودمان از عوام بودن! هرچند شاید هیچ گاه این اتفاق نیفتد ،شاید بگویید خیلی هنر کنیم یک سرباز باقی بمانیم ، شاید بگویید خیلی خودت را کاره ای فرض کرده ای. ولی اگر بخواهیم از کسانی باشیم که در سرعت بخشیدن به شکل گیری همین تمدن نقش موثری ایفا کرده اند ،(یا اقلا در این مسیر فقط تلاش کرده باشیم) با این موضوع روبرو می شویم که:نباید در مرحله ی یک سرباز باقی بمانیم... مگر مثلا آوینی ، حضورش برای جامعه ی معماری آن زمان یا جهاد سازندگی حیاتی نبود؟ استعدادش هم که در همان مسیر بود، در دانشکده پرونده اش را درآورده ایم، شاگرد زرنگی هم بوده ، اما ضرورت زمان و اولویت را در جای دیگری تشخیص داد و درست هم تشخیص داد. مگر دکترچمران همان زمان هم به حضورش در جامعه ی مهندسی نیاز نبود؟ بعدش هم در مهندسی جنگ...اما تصمیمش برای پادادن به جامعه ی اسلامی شیعیان لبنان و بعد هم ماندن در خط مقدم جبهه تصمیم به جا تری بود.... صحبت بر سر اولویت هاست. سخت است ، اما بد نیست همیشه با این مفاهیم باخودمان در کلنجار باشیم!تا مطمئن نشویم به درستی جایمان و سر بزنگاه تشخیص دهیم ضرورتهای جامعه ی مان را....
ممنون از پاسختون
سلام
اول ذی الحجه سالروز ازدواج علی (ع) و فاطمه زهرا (س) تهنیت .... التماس دعا