بیست ام به جای شانزدهم

1شنبه ، 2۰ آذر،  روز عجیبی بود. استادی - از استادان معلوم الحال – به بهانه ی عدم حضور در کلاس  - به خاطر شرکت در مراسم روز دانشجوی بسیج - در حالی همه ی سوابق گذشته ی اینجانب  رو به باد انتقاد گرفت که  هیچ جایی برای انتقاد برایش نبود، نه چوب خط غیبتمان پر بود ،نه اخلاقمان و نه الطاف بی دریغمان ! فقط قیافه مان یک جور دیگری بود. 2 شبانه روز را به سخت ترین حالات برای رساندن طرح مزخرف جناب استاد گذراندم و در تمام این لحظات از او خواستم حکمت این اتفاق را نشانم دهد. امروز همه اش جبران شد ، نه فقط حکمت آن ماجرا که خیلی چیزهای دیگر را هم گرفتم!  فقط میخواهم بزرگترین درسش یادم بماند : آن که تعبیر جملات آغاز مجری برنامه بود ، همان که باری دیگر لرزه به اندامم انداخت که "من چقدر مرد عملم و عیار حرف هایم چقدر است؟! اگر پایش بیفتد..." + امتحان کوچکی که نه چندان موفق، اما درس ها برایم داشت... الحمدلله علی عظیم رضیتی...

راستی این بخش به نقل از رجانیوز چه دلچسب بود J :

"رادیو اسرائیل در بخشی دیگر ضمن توهین مجدد به «بسیج دانشجویی دانشگاه تهران» این دانشجویان را فاقد صلاحیت برای تنظیم «لایحه حقوقی» علیه بریتانیا دانست.

 

این قبیل موضع‌گیری‌ها و توهین‌ها ما را به یاد جمله معروف امام خمینی (ره) انداخت که فرمودند: «هر گاه دشمنان ایران اسلامی از شما تعریف کردند بدانید از خط اسلام خارج شدید و هرگاه دشمنان ایران اسلامی از شما بد گفتند بدانید که در خط اسلام هستید!». "