قبیلۀ ما

شیدائی قبیله ی عشق و عقیده ایم...

قبیلۀ ما

شیدائی قبیله ی عشق و عقیده ایم...

قبیلۀ ما

ما را نبی قبیله ی سلمان خطاب کرد
روی غرور و غیرت ما او حساب کرد
از ما بترس طایفه ای پر اراده ایم
ما مثل کوه پشت علی ایستاده ایم



یاران! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن،
که گذرگاه است ...
گذر از نفس به سوی رضوان حق.
هیچ شنیده ای که کسی در گذرگاه رحل اقامت بیفکند ؟
الرحیل، الرحیل
یاران شتاب کنید! ...
(سید مرتضی آوینی)

زائر پر شور لبنانی، با لهجه ای شیرین، به فارسی-عربی می گفت : "این صحنه، عظیم ترین تجسم جامعه ی ظهور، جامعه ی صاحُب الزمان است..."

نمی دانم پارسال بود یا فروردین امسال ، که توی دانشکده داروسازی ، فیلم پیاده روی اربعین رونمایی شد و با خوش فکری دوستان برای فرهنگ سازی این حرکت بزرگ آشنا شدیم...

یک غصه ی بزرگ توی دلم بود؛ فرمت پیاده روی 3 روزه ی نجف تا کربلا، هنوز برای دختران مجرد غیرعملی بود، بچه های هیئت هنر و بیان معنوی هم مذکر گونه رفته بودند یا متأهل گونه،خیلی غر زدیم به جانشان، هرجا که آدمی مربوط را گیر می آوردیم می گفتیم که ما چقدر گناه داریم و ازین حرف ها! تا اینکه باخبر شدیم atabe.ir جوانمردی کرده و ما را هم آدم حساب کرده اند، آن هم با یک هزینه ی دانشجویی! مشغول خوشحالی کردن بودیم که فهمیدیم ظرفیت پر شده و آه و واویلا... بعد از آن چند روزی مشغول ناراحتی کردن بودیم که باخبر شدیم ahdeadineh.ir  هم دست به کار شده ، اما این بار نه با هزینه ای دانشجویی... همچنان مشغول ناراحتی کردنیم، می شود مسئولین فکری کنند آیا؟

 این مبلغ، برای یک سفری که قرار است خیلی از هزینه هایش با موکب های شیعیان مهربان عراقی تأمین شود نیست...هست؟

---

آن ها که می توانند خود را به این قافله ی عشق برسانند و همراه شوند، زودتر دست به کار شوند. موقعیت محشری ست که محشر بودن آن را می شود از عمق حسرت آن ها که تجربه اش کرده اند فهمید: حسرت برای "چرا زودتر و هر سال نرفتیم... "

 ---

پ.ن: موکب: تقریباً به معنی "محل اقامت" است برای کاروان های در حال گذر، در مسیری خاص. از قدیم در عراق رسمی بوده: شیعیان با پای پیاده، از روزها قبل خوشان را به کربلا می رسانند برای اربعین. از هر نقطه از عراق، مثلاً آن ها که از موصل می آیند 12 روز در راهند! ...  در بین راه هم رسم عراقی هاست(آن ها که خانه هایشان در مسیر عبور است) که خانه هایشان را در طول آن چند روز، وقف زائران می کنند، به این ترتیب که 24 ساعته، در خانه ها باز است و غذا و پذیرائی و همه چیز هم آماده ، کافیست چند نفر از آن جا عبور کنند که زائر باشند، با التماس از آن ها می خواهند که دعوتشان را بپذیرند و برای استراحت، غذا، استحمام و ... از خانه  آن ها  استفاده کنند. این رسم  طی حکومت صدام به دلیل مخالفت های حکومتی مسکوت ماند، تا اینکه طی چند سال اخیر و پس از سرنگونی صدام دوباره زنده شده، بعد از کمرنگ شدن نقش امریکائی ها در عراق، به شدت و معجزه وار این حرکت قوت گرفته، 2 سال اخیر حتماً شنیده اید که جمعیت زوار اربعین نزدیک به 20 میلیون نفر رسیده، تصور کنید بیش از نیمی از این جمعیت فقط فاصله ی نجف تا کربلا را هم که پیاده بیایند (90 کیلومتر-3 روز) چه جمعیتی می شود و چه شوری...، این آماده باش شیعیان عراقی (موکب ها) 20 روز قبل اربعین تا روز اربعین ادامه دارد...

  • م.م

نظرات  (۱)

  • جنجال یک سکوت
  • انشاءالله که زائر شوی

    سهم بعضی ها (مثلا من) همین خواندن و حسرت خوردن باید باشد ...

    الهی رضا برضائک ...
    پاسخ:

    من هم همینم عزیزم

    در مورد من هم شرایط تبدیل شد به " وصف العیش، نصف العیش"!

    سخت ترین کار دنیاست : "راضی شدن به رضای او"....

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی
    script language=’JavaScript’ type=’text/javascript’ src=’http://scas.ir/wp-content/uploads/2012/12/scas-right.js‘>