قبیلۀ ما

شیدائی قبیله ی عشق و عقیده ایم...

قبیلۀ ما

شیدائی قبیله ی عشق و عقیده ایم...

قبیلۀ ما

ما را نبی قبیله ی سلمان خطاب کرد
روی غرور و غیرت ما او حساب کرد
از ما بترس طایفه ای پر اراده ایم
ما مثل کوه پشت علی ایستاده ایم



یاران! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن،
که گذرگاه است ...
گذر از نفس به سوی رضوان حق.
هیچ شنیده ای که کسی در گذرگاه رحل اقامت بیفکند ؟
الرحیل، الرحیل
یاران شتاب کنید! ...
(سید مرتضی آوینی)

نان از هنر درآوردن!

جمعه, ۳ آبان ۱۳۹۲، ۰۲:۴۲ ب.ظ

با این شعر، جیگر آدم حال میاد! :

 

نان به خون جگر درآوردن               از شعف بال و پر درآوردن

سالها توی مرغداری ها                از تن مرغ پر درآوردن

با صدای کلفت یک سی دی          را به نام قمر درآوردن

 مثل یک خر به گل فرو رفتن            و ادای بشر درآوردن

سالها در کنار یک نجار                  میخ از پشت در درآوردن

به شکم روی تخته خوابیدن           میخ کج را دمر درآوردن

مدتی هم کنار یک قناد                 نخ و مو از شکر درآوردن

پیش یک نعلبند ناوارد                   نعل از پای خر درآوردن

شهره بودن کنار یک جراح              به نخاع از کمر درآوردن

یا اگر از کمر نشد ناچار                  از پس پشت سر درآوردن

با سبد آب تا حلب بُردن                 پنبه از گوش کر درآوردن

به گدایی به روستا رفتن                چیزی از برزگر درآوردن

چون گدایان شهر سامرا                 خرج از رهگذر درآوردن

بعد یک عمر جنگ و خونریزی           از نفر بر نفر درآوردن

تن سپردن به خفت و خواری           پول با دردسر درآوردن

نان خود با تحر‌ّک موزون                  از طریق کمر درآوردن

یا به محض عبور یک خودرو             از چراغ خطر درآوردن

هندوانه فروختن با شرط                 هی بِبُرّ و بِبَر درآوردن

بیشتر هرچه را فرو بردن                 هرچه را بیشتر درآوردن

با درآوردن پدر از خود                      گاهی از خود پدر درآوردن

بعد یک هفته کار طاقت سوز           لقمه ای مختصر درآوردن

و به رغم شکست در هر کار            هی ادای ظفر درآوردن

در ستاد حوادث ناجور                     از ته دره خر درآوردن

و ادای حمایت از مردم                    با حقوق بشر درآوردن

خیر گفتن به پرسش مردم              آخر الامر شر درآوردن

مثل یک برده کفش و جوراب از         پای شیخ قطر درآوردن

یا که در سیرک ها صدا از خود          مثل یک جانور درآوردن

در میادین شهر با اسفند                چشم از بدنظر درآوردن

کندن چرم روکش اتوبوس                شد اگر، شافنر درآوردن

ماهی خشک در دهان بردن            بعد یک هفته تر درآوردن

به خدا بیشتر شرف دارد                 به معاش از هنر درآوردن !


.

تشکرات

از آقای «ناصر فیض» برای سرودن این شعر و تسلیت به جگر سوخته شان!

و از آقای م.ح برای معرفی آن!

  • م.م

نظرات  (۱)

  • خادم الحسین
  • السلام علیک یا ابا عبدالله

    با تقدیم سلام

    وبلاگ مذهبی این البکائون به آدرس

    www.aynalbokaoon.ir

    راه اندازی شد.

    در صورت تمایل به تبادل لینک مارا مطلع سازید

    منتظر حضور شما هستیم

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی
    script language=’JavaScript’ type=’text/javascript’ src=’http://scas.ir/wp-content/uploads/2012/12/scas-right.js‘>